Grammar, Syntax, and Scansion in Caesar - AP Latin
Card 0 of 56
After being warned of an imminent attack by the Gauls, Caesar’s men debate whether to stay in their camp or attempt to join another unit.
1 Lucius Aurunculeius compluresque tribuni militum et primorum ordinum
2 centuriones nihil temere agendum neque ex hibernis iniussu Caesaris
3 discedendum existimabant: quantasvis \[magnas\] copias etiam Germanorum
4 sustineri posse munitis hibernis docebant: rem esse testimonio, quod
5 primum hostium impetum multis ultro vulneribus illatis fortissime
6 sustinuerint: re frumentaria non premi; interea et ex proximis hibernis et a
7 Caesare conventura subsidia: postremo quid esse levius aut turpius, quam
8 auctore hoste de summis rebus capere consilium?
What is the grammatical function of the phrase "multis…vulneribus illatis" in line 5?
After being warned of an imminent attack by the Gauls, Caesar’s men debate whether to stay in their camp or attempt to join another unit.
1 Lucius Aurunculeius compluresque tribuni militum et primorum ordinum
2 centuriones nihil temere agendum neque ex hibernis iniussu Caesaris
3 discedendum existimabant: quantasvis \[magnas\] copias etiam Germanorum
4 sustineri posse munitis hibernis docebant: rem esse testimonio, quod
5 primum hostium impetum multis ultro vulneribus illatis fortissime
6 sustinuerint: re frumentaria non premi; interea et ex proximis hibernis et a
7 Caesare conventura subsidia: postremo quid esse levius aut turpius, quam
8 auctore hoste de summis rebus capere consilium?
What is the grammatical function of the phrase "multis…vulneribus illatis" in line 5?
Tap to see back →
Since all of these words would have to be in the ablative or dative, we can eliminate “indirect statement” (which requires a head verb, accusative, and infinitive). We can eliminate “dative of disadvantage” because the rest of the sentence provides no reason for words in the dative case. We are left with the two ablatives. Because the phrase includes a participle and refers to a circumstance accompanying the sentence, “ablative absolute” is correct. An ablative of means is usually a simple noun or a noun adjective pair. In addition, the phrase does not express means, but an accompanying circumstance.
(Passage adapted from Gallic Wars, 5:28)
Since all of these words would have to be in the ablative or dative, we can eliminate “indirect statement” (which requires a head verb, accusative, and infinitive). We can eliminate “dative of disadvantage” because the rest of the sentence provides no reason for words in the dative case. We are left with the two ablatives. Because the phrase includes a participle and refers to a circumstance accompanying the sentence, “ablative absolute” is correct. An ablative of means is usually a simple noun or a noun adjective pair. In addition, the phrase does not express means, but an accompanying circumstance.
(Passage adapted from Gallic Wars, 5:28)
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
Cultu (part 3) is an example of a(n) .
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
Cultu (part 3) is an example of a(n) .
Tap to see back →
The word cultu comes from the noun cultus, cultus, which means "civilization." It is a 4th declension noun, so -u is the ablative singular form. The correct choice is "Ablative Case Noun."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
The word cultu comes from the noun cultus, cultus, which means "civilization." It is a 4th declension noun, so -u is the ablative singular form. The correct choice is "Ablative Case Noun."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the case of finibus (part 4)?
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the case of finibus (part 4)?
Tap to see back →
The word finibus comes from the noun finis, finis. The -ibus ending is the dative or ablative plural ending for 3rd declension nouns like this one. Context tells us that this word must be dative, though ("ipsi...gerunt," They wage war for the ends of those \[people\]). The correct choice is: "dative."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
The word finibus comes from the noun finis, finis. The -ibus ending is the dative or ablative plural ending for 3rd declension nouns like this one. Context tells us that this word must be dative, though ("ipsi...gerunt," They wage war for the ends of those \[people\]). The correct choice is: "dative."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What part of speech is facilius (part 3)?
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What part of speech is facilius (part 3)?
Tap to see back →
The word facilius comes from the adjective facilis, is, e. When the ending of adjectives is changed to -ius, this makes the word an adverb_._ "Adverb" is the correct choice.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
The word facilius comes from the adjective facilis, is, e. When the ending of adjectives is changed to -ius, this makes the word an adverb_._ "Adverb" is the correct choice.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the voice and mood of fiebat (part 4)?
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the voice and mood of fiebat (part 4)?
Tap to see back →
The word fiebat comes from fio, fieri/feri, which is the passive form of the verb facio, facere. Therefore, this word is passive and indicative.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
The word fiebat comes from fio, fieri/feri, which is the passive form of the verb facio, facere. Therefore, this word is passive and indicative.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
After being warned of an imminent attack by the Gauls, Caesar’s men debate whether to stay in their camp or attempt to join another unit.
1 Lucius Aurunculeius compluresque tribuni militum et primorum ordinum
2 centuriones nihil temere agendum neque ex hibernis iniussu Caesaris
3 discedendum existimabant: quantasvis \[magnas\] copias etiam Germanorum
4 sustineri posse munitis hibernis docebant: rem esse testimonio, quod
5 primum hostium impetum multis ultro vulneribus illatis fortissime
6 sustinuerint: re frumentaria non premi; interea et ex proximis hibernis et a
7 Caesare conventura subsidia: postremo quid esse levius aut turpius, quam
8 auctore hoste de summis rebus capere consilium?
In lines 3-8, Caesar provides a long chain of indirect statements. What verb introduces these indirect statements?
After being warned of an imminent attack by the Gauls, Caesar’s men debate whether to stay in their camp or attempt to join another unit.
1 Lucius Aurunculeius compluresque tribuni militum et primorum ordinum
2 centuriones nihil temere agendum neque ex hibernis iniussu Caesaris
3 discedendum existimabant: quantasvis \[magnas\] copias etiam Germanorum
4 sustineri posse munitis hibernis docebant: rem esse testimonio, quod
5 primum hostium impetum multis ultro vulneribus illatis fortissime
6 sustinuerint: re frumentaria non premi; interea et ex proximis hibernis et a
7 Caesare conventura subsidia: postremo quid esse levius aut turpius, quam
8 auctore hoste de summis rebus capere consilium?
In lines 3-8, Caesar provides a long chain of indirect statements. What verb introduces these indirect statements?
Tap to see back →
We can eliminate posse right away, since it is an infinitive instead of a finite verb. We can also eliminate sustinuerint because it is not a verb of thinking, speaking, or feeling. In addition, it occurs in a clause within the chain of indirect statements. While existimabant does introduce an indirect statement, it also governs the material from lines 1-3. The answer is therefore docebant, which refers to the reasoning of the arguments of the tribunes, centurions, and Aurunculeius in the rest of the passage.
(Passage adapted from Gallic Wars, 5:28)
We can eliminate posse right away, since it is an infinitive instead of a finite verb. We can also eliminate sustinuerint because it is not a verb of thinking, speaking, or feeling. In addition, it occurs in a clause within the chain of indirect statements. While existimabant does introduce an indirect statement, it also governs the material from lines 1-3. The answer is therefore docebant, which refers to the reasoning of the arguments of the tribunes, centurions, and Aurunculeius in the rest of the passage.
(Passage adapted from Gallic Wars, 5:28)
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What word does omnis (part 1) modify?
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What word does omnis (part 1) modify?
Tap to see back →
The word omnis is in its nominative singular form. Therefore, the only word is can modify is Gallia because it is also nominative singular (feminine). Divisa is an adjective (adjectives don't modify adjectives), and partes and tres are the object of the preposition in. Gallia is the answer.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
The word omnis is in its nominative singular form. Therefore, the only word is can modify is Gallia because it is also nominative singular (feminine). Divisa is an adjective (adjectives don't modify adjectives), and partes and tres are the object of the preposition in. Gallia is the answer.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7)Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the subject of incolunt in part 1?
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7)Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the subject of incolunt in part 1?
Tap to see back →
The subjects of the verb incolunt are Belgae, Aquitani, and Celtae. The -nt in incolunt tells you the verb is 3rd person plural, meaning that it has more than one subject. The context of the passage tells you that Caesar is talking about all three of these tribes here. The answer is Belgae, Aquitani, Celtae.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
The subjects of the verb incolunt are Belgae, Aquitani, and Celtae. The -nt in incolunt tells you the verb is 3rd person plural, meaning that it has more than one subject. The context of the passage tells you that Caesar is talking about all three of these tribes here. The answer is Belgae, Aquitani, Celtae.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the role of Gallos (part 2)?
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the role of Gallos (part 2)?
Tap to see back →
Gallos is the accusative plural form of the noun Gallus, i (2nd declension). Since ab takes the ablative case as its object, the only choice that makes sense is that it is the "direct object of dividit."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
Gallos is the accusative plural form of the noun Gallus, i (2nd declension). Since ab takes the ablative case as its object, the only choice that makes sense is that it is the "direct object of dividit."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the role of initium (part 5)?
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the role of initium (part 5)?
Tap to see back →
The word initium comes from initium, initii, meaning that initium could either be nominative or accusative case of this word. Since the word means "beginning," it doesn't make much sense in context to be the subject of capit. It functions as the "direct object of capit" in this line.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
The word initium comes from initium, initii, meaning that initium could either be nominative or accusative case of this word. Since the word means "beginning," it doesn't make much sense in context to be the subject of capit. It functions as the "direct object of capit" in this line.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the role of flumen (part 5)?
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the role of flumen (part 5)?
Tap to see back →
The word flumen comes from the noun flumen, fluminis. Since the word is neuter in gender, flumen could be either the nominative or accusative singular form of this word, but the context of the line shows that it is the direct object of attingit (It \[The Helvetian lands\] touches the Rhine river).
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
The word flumen comes from the noun flumen, fluminis. Since the word is neuter in gender, flumen could be either the nominative or accusative singular form of this word, but the context of the line shows that it is the direct object of attingit (It \[The Helvetian lands\] touches the Rhine river).
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the role of civitati (part 1)?
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the role of civitati (part 1)?
Tap to see back →
The word civitati, from the noun civitas, civitatis, is the dative singular form of this word. It is functioning as the direct object of persuasit because this verb takes the dative case as its direct object.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
The word civitati, from the noun civitas, civitatis, is the dative singular form of this word. It is functioning as the direct object of persuasit because this verb takes the dative case as its direct object.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the role of lacu (part 3)?
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the role of lacu (part 3)?
Tap to see back →
The word lacu is in the ablative case because it is functioning as the object of the preposition ex. In this sentence, a series of words are functioning as the object of this preposition. Keep in mind that a preposition does not need to be next to a word to modify it.
Also note that lacus, lacus is a noun.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
The word lacu is in the ablative case because it is functioning as the object of the preposition ex. In this sentence, a series of words are functioning as the object of this preposition. Keep in mind that a preposition does not need to be next to a word to modify it.
Also note that lacus, lacus is a noun.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the role of bellandi (part 5)?
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the role of bellandi (part 5)?
Tap to see back →
The word bellandi is a gerundive describing homines. The word comes from the verb bello, bellare, which means "to wage war." This form - with the nd - indicates that it is the gerund/gerundive form. It doesn't make sense for this word to be the subject of this line; however, because a noun (homines) is present. Therefore, it must be a gerundive, meaning it is describing some other word - homines (which is in the same case/number).
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
The word bellandi is a gerundive describing homines. The word comes from the verb bello, bellare, which means "to wage war." This form - with the nd - indicates that it is the gerund/gerundive form. It doesn't make sense for this word to be the subject of this line; however, because a noun (homines) is present. Therefore, it must be a gerundive, meaning it is describing some other word - homines (which is in the same case/number).
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
After being warned of an imminent attack by the Gauls, Caesar’s men debate whether to stay in their camp or attempt to join another unit.
1 Lucius Aurunculeius compluresque tribuni militum et primorum ordinum
2 centuriones nihil temere agendum neque ex hibernis iniussu Caesaris
3 discedendum existimabant: quantasvis \[magnas\] copias etiam Germanorum
4 sustineri posse munitis hibernis docebant: rem esse testimonio, quod
5 primum hostium impetum multis ultro vulneribus illatis fortissime
6 sustinuerint: re frumentaria non premi; interea et ex proximis hibernis et a
7 Caesare conventura subsidia: postremo quid esse levius aut turpius, quam
8 auctore hoste de summis rebus capere consilium?
What is the grammatical function of the phrase "multis…vulneribus illatis" in line 5?
After being warned of an imminent attack by the Gauls, Caesar’s men debate whether to stay in their camp or attempt to join another unit.
1 Lucius Aurunculeius compluresque tribuni militum et primorum ordinum
2 centuriones nihil temere agendum neque ex hibernis iniussu Caesaris
3 discedendum existimabant: quantasvis \[magnas\] copias etiam Germanorum
4 sustineri posse munitis hibernis docebant: rem esse testimonio, quod
5 primum hostium impetum multis ultro vulneribus illatis fortissime
6 sustinuerint: re frumentaria non premi; interea et ex proximis hibernis et a
7 Caesare conventura subsidia: postremo quid esse levius aut turpius, quam
8 auctore hoste de summis rebus capere consilium?
What is the grammatical function of the phrase "multis…vulneribus illatis" in line 5?
Tap to see back →
Since all of these words would have to be in the ablative or dative, we can eliminate “indirect statement” (which requires a head verb, accusative, and infinitive). We can eliminate “dative of disadvantage” because the rest of the sentence provides no reason for words in the dative case. We are left with the two ablatives. Because the phrase includes a participle and refers to a circumstance accompanying the sentence, “ablative absolute” is correct. An ablative of means is usually a simple noun or a noun adjective pair. In addition, the phrase does not express means, but an accompanying circumstance.
(Passage adapted from Gallic Wars, 5:28)
Since all of these words would have to be in the ablative or dative, we can eliminate “indirect statement” (which requires a head verb, accusative, and infinitive). We can eliminate “dative of disadvantage” because the rest of the sentence provides no reason for words in the dative case. We are left with the two ablatives. Because the phrase includes a participle and refers to a circumstance accompanying the sentence, “ablative absolute” is correct. An ablative of means is usually a simple noun or a noun adjective pair. In addition, the phrase does not express means, but an accompanying circumstance.
(Passage adapted from Gallic Wars, 5:28)
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
Cultu (part 3) is an example of a(n) .
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
Cultu (part 3) is an example of a(n) .
Tap to see back →
The word cultu comes from the noun cultus, cultus, which means "civilization." It is a 4th declension noun, so -u is the ablative singular form. The correct choice is "Ablative Case Noun."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
The word cultu comes from the noun cultus, cultus, which means "civilization." It is a 4th declension noun, so -u is the ablative singular form. The correct choice is "Ablative Case Noun."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the case of finibus (part 4)?
(1) Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur. (2) Hi omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt. Gallos ab Aquitanis Garumna flumen, a Belgis Matrona et Sequana dividit. (3) Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, (4) proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt. Qua de causa Helvetii quoque reliquos Gallos virtute praecedunt, quod fere cotidianis proeliis cum Germanis contendunt, cum aut suis finibus eos prohibent aut ipsi in eorum finibus bellum gerunt. (5) Eorum una pars, quam Gallos obtinere dictum est, initium capit a flumine Rhodano, continetur Garumna flumine, Oceano, finibus Belgarum, attingit etiam ab Sequanis et Helvetiis flumen Rhenum, vergit ad septentriones. (6) Belgae ab extremis Galliae finibus oriuntur, pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni, spectant in septentrionem et orientem solem. (7) Aquitania a Garumna flumine ad Pyrenaeos montes et eam partem Oceani quae est ad Hispaniam pertinet; spectat inter occasum solis et septentriones.
What is the case of finibus (part 4)?
Tap to see back →
The word finibus comes from the noun finis, finis. The -ibus ending is the dative or ablative plural ending for 3rd declension nouns like this one. Context tells us that this word must be dative, though ("ipsi...gerunt," They wage war for the ends of those \[people\]). The correct choice is: "dative."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
The word finibus comes from the noun finis, finis. The -ibus ending is the dative or ablative plural ending for 3rd declension nouns like this one. Context tells us that this word must be dative, though ("ipsi...gerunt," They wage war for the ends of those \[people\]). The correct choice is: "dative."
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 1-7
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What part of speech is facilius (part 3)?
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What part of speech is facilius (part 3)?
Tap to see back →
The word facilius comes from the adjective facilis, is, e. When the ending of adjectives is changed to -ius, this makes the word an adverb_._ "Adverb" is the correct choice.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
The word facilius comes from the adjective facilis, is, e. When the ending of adjectives is changed to -ius, this makes the word an adverb_._ "Adverb" is the correct choice.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the voice and mood of fiebat (part 4)?
(1) Apud Helvetios longe nobilissimus fuit et ditissimus Orgetorix. Is M. Messala, \[et P.\] M. Pisone consulibus regni cupiditate inductus coniurationem nobilitatis fecit et civitati persuasit ut de finibus suis cum omnibus copiis exirent:(2) perfacile esse, cum virtute omnibus praestarent, totius Galliae imperio potiri. (3) Id hoc facilius iis persuasit, quod undique loci natura Helvetii continentur: una ex parte flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum Helvetium a Germanis dividit; altera ex parte monte Iura altissimo, qui est inter Sequanos et Helvetios; tertia lacu Lemanno et flumine Rhodano, qui provinciam nostram ab Helvetiis dividit. (4) His rebus fiebat ut et minus late vagarentur et minus facile finitimis bellum inferre possent; (5) qua ex parte homines bellandi cupidi magno dolore adficiebantur. (6) Pro multitudine autem hominum et pro gloria belli atque fortitudinis angustos se fines habere arbitrabantur, qui in longitudinem milia passuum CCXL, in latitudinem CLXXX patebant.
What is the voice and mood of fiebat (part 4)?
Tap to see back →
The word fiebat comes from fio, fieri/feri, which is the passive form of the verb facio, facere. Therefore, this word is passive and indicative.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
The word fiebat comes from fio, fieri/feri, which is the passive form of the verb facio, facere. Therefore, this word is passive and indicative.
Passage adapted from De Bello Gallico by Caesar, I. 2.1-6
After being warned of an imminent attack by the Gauls, Caesar’s men debate whether to stay in their camp or attempt to join another unit.
1 Lucius Aurunculeius compluresque tribuni militum et primorum ordinum
2 centuriones nihil temere agendum neque ex hibernis iniussu Caesaris
3 discedendum existimabant: quantasvis \[magnas\] copias etiam Germanorum
4 sustineri posse munitis hibernis docebant: rem esse testimonio, quod
5 primum hostium impetum multis ultro vulneribus illatis fortissime
6 sustinuerint: re frumentaria non premi; interea et ex proximis hibernis et a
7 Caesare conventura subsidia: postremo quid esse levius aut turpius, quam
8 auctore hoste de summis rebus capere consilium?
In lines 3-8, Caesar provides a long chain of indirect statements. What verb introduces these indirect statements?
After being warned of an imminent attack by the Gauls, Caesar’s men debate whether to stay in their camp or attempt to join another unit.
1 Lucius Aurunculeius compluresque tribuni militum et primorum ordinum
2 centuriones nihil temere agendum neque ex hibernis iniussu Caesaris
3 discedendum existimabant: quantasvis \[magnas\] copias etiam Germanorum
4 sustineri posse munitis hibernis docebant: rem esse testimonio, quod
5 primum hostium impetum multis ultro vulneribus illatis fortissime
6 sustinuerint: re frumentaria non premi; interea et ex proximis hibernis et a
7 Caesare conventura subsidia: postremo quid esse levius aut turpius, quam
8 auctore hoste de summis rebus capere consilium?
In lines 3-8, Caesar provides a long chain of indirect statements. What verb introduces these indirect statements?
Tap to see back →
We can eliminate posse right away, since it is an infinitive instead of a finite verb. We can also eliminate sustinuerint because it is not a verb of thinking, speaking, or feeling. In addition, it occurs in a clause within the chain of indirect statements. While existimabant does introduce an indirect statement, it also governs the material from lines 1-3. The answer is therefore docebant, which refers to the reasoning of the arguments of the tribunes, centurions, and Aurunculeius in the rest of the passage.
(Passage adapted from Gallic Wars, 5:28)
We can eliminate posse right away, since it is an infinitive instead of a finite verb. We can also eliminate sustinuerint because it is not a verb of thinking, speaking, or feeling. In addition, it occurs in a clause within the chain of indirect statements. While existimabant does introduce an indirect statement, it also governs the material from lines 1-3. The answer is therefore docebant, which refers to the reasoning of the arguments of the tribunes, centurions, and Aurunculeius in the rest of the passage.
(Passage adapted from Gallic Wars, 5:28)